Final Fantasy XIII na PS3

Te dwa elementy są w centrum scenariusza tego 13. opus. Fal’cie są potężnymi bóstwami, czczonymi przez obywateli Cocoon i Pulse. Dowiadujemy się coraz więcej o tych stworzeniach, które kierują światem, na którym jesteś. W rzeczywistości kontrolują produkcję żywności, energii, słońca. Wszystkie mają znane nazwiska miłośników Final Fantasy: Carbuncle, Eden (FF8 Orbital in VA), Anima. Fal’cie de Pulse i Cocoon są wrogami i starają się zniszczyć. Nic bez nich nie działa. CIE są ludźmi wybranymi przez te bóstwa do wykonania określonego zadania, które muszą znaleźć pomimo bardzo niewielkiego indeksu. Mają trochę czasu na wykonanie tego zadania. Jeśli im się nie powiedzie, przekształcają się w Cie’th, stworzenia przypominające zombie. W przypadku, gdy udaje im się wykonać swoje zadanie, zamieniają się w kryształ. Są zatem potępione w jakikolwiek sposób. To powiedziawszy, lepiej jest skończyć w krysztale niż w Cie’th.

Test Final Fantasy 13

9 marca 2010 r. Został wydany Final Fantasy XIII, odcinek wykonany przed tym, jak jeszcze się udowodniłeś. Gra rzeczywiście była kiedykolwiek widziana na Final Fantasy, która miała jedynie zejść z najnowszych z Square-Enix. Dlatego konieczne jest sprawdzenie, czy ta krytyka była uzasadniona, czy nie. Czy Square-Enix naprawdę przegrał fantazję, którą przeżył w 1987 roku ? Spróbuję odpowiedzieć na to pytanie, badając mocne i słabe strony tego 13. opus. Przed rozpoczęciem testu chcę jednak określić, że grałem wersję PS3 Final Fantasy XIII, jednak widziałem, jak wersja x360 zwraca się przed moimi oczami, nie widziałem wielu różnic. Najbardziej rażące różnice znajdują się na poziomie kinematyki, gdzie obsługa niebieskiego promieni umożliwiła jakość HD. Wreszcie ten test opiera się na nieco ponad pięćdziesięciu godzinach, czas zajęło mi przezwyciężenie przygody.

W tym momencie Square-Enix zawsze był na czele technologii, wykorzystując im możliwości jak najwięcej. Po raz kolejny zakład zakończył się powodzeniem. Zajęło mi tylko kilka minut, aby wziąć prawdziwy graficzny uderzenie, aby powiedzieć prawdę, że nie spodziewałem się takiej jakości. Czy ekran lub PS3 musiały pluć jelit, aby mieć piękne i zawsze płynne renderowanie. To powiedziawszy, wciąż jesteśmy poniżej najlepszych gier komputerowych, takich jak Crysis lub Far Cry 2. Tekstury są szczególnie interesujące, ponieważ oprócz szczegółowych informacji jest wiele. Zachowamy również teksturę wody lub efekty światła, które dosłownie opuszczają mowę. Modelowanie postaci i wrogów jest również zaskakujące, ponieważ oferuje nam niezliczone szczegóły. Krajobrazy zewnętrzne są najbardziej udane, ponieważ udaje im się zanurzyć się w fantazyjnym i fantastycznym wszechświecie. Niektóre zestawy wewnętrzne są jednak wycofane, pozbawione oryginalności lub szczegółów. Uwaga również czasami zbyt ciemne dekoracje. Dotyczy to szczególnie na początku gry, po spędzeniu pierwszych 8 godzin, są bardziej kolorowe dekoracje. W tym odcinku uderza się także różnorodność, przechodzimy od dekoracji wnętrz do dekoracji zewnętrznych, nijakie zestawy po efektowne dekoracje, ciemne dekoracje z lekkimi dekoracjami. Badali całą gamę efektów graficznych, które mogą tylko zaspokoić twoje oczy. Bodhum Beach jest piękna i będziesz zaskoczony, gdy spojrzysz na horyzont. Inne zestawy faktycznie zwrócą twoją uwagę, takie jak równina archelekcyjna lub źródła Sulyya.

System walki

Znowu byłem zaskoczony, widziałem wiele testów japońskich, które mówią, że system bojowy był ultra-dynamiczny, ale to było jeszcze więcej niż się spodziewałem. Rzeczywiście nie ma czasu, musisz szybko dokonywać wyborów i dostosować swoje strategie według przeciwników. Nie ma wątpliwości, że wpisz się do sterty, w przeciwnym razie niektórzy wrogowie sprawiają, że zapłacisz drogie. Różnorodność umiejętności (które zyskujesz w miarę postępu gry) jest szczególnie interesująca. Pozwala ci przeciwdziałać każdemu wrogowi pod warunkiem, że pomyślisz. Twój zespół ma wiele postaci (maksymalnie 3), z których każdy ma pracę. I możesz zmienić kombinacje tych zadań według postępów walki. Co masz również robić bardzo często. Rzeczywiście, gdy tylko PV upadnie niebezpiecznie, wskazane jest przejście na trening z uzdrowicielem itp. Praca, które masz, są następujące:
_ ROVERSIER: Szybko podnieś pasek przełomowy wroga.
_ATALER: potężne ataki magii i fizyczne.
_Sabuteur: osłabia wroga.
_ TACTICICE: Zwiększa zdolności twoich postaci.
_Soigneur: Zadbaj o swoje postacie.
_ WSKAZÓWKA: Zbiera szkody dla zespołu.

Ci, którzy od jakiegoś czasu czekali na pracę, będą więc dosłownie w aniołach. Pasek ATB jest obecny. Jest podzielony na fragmenty (od 3 do rozpoczęcia do 6 na końcu). Zyskasz ponownie fragmenty w miarę postępów. Każde działanie kosztuje wiele segmentów w zależności od jego mocy. Więc od Ciebie zależy, aby być jak najlepiej, jak to możliwe. Pojawia się również wskaźnik przerwy wroga, jest to miernik, który musisz wypełnić w pełni, aby wciągnąć wroga w szoku, a tym samym spowodować jego ciężkie obrażenia. Szkodniki są najprawdopodobniej podnoszą ten słynny miernik, podczas gdy atakujący spowalniają prędkość, do której opróżnia się pręt. Dlatego koniunkcja tych dwóch miejsc pracy jest zalecana, gdy chcesz pokonać potężnego wroga. Twoje zwycięstwo przeciwko potężnym wrogom musi przejść przez ich wskaźnik. To bardzo interesujący aspekt tej Final Fantasy XIII. Wreszcie twoje postacie mają możliwość wykorzystania technik, które zmniejszają techniki (maksymalnie 5 i które ładują się jako kombinacje w walce) jako konkretne inwokacje lub umiejętności. Na koniec pamiętaj, że PV są przywracane pod koniec walki i na szczęście z prędkością, z którą je tracimy.

Nagle na pewno zrozumiesz, nie ma już MP w tym opusie. Jest to dość destabilizujące, ale ponieważ system jest skuteczny i płynny, szybko zapominamy. Pod koniec walki otrzymujesz notatkę (od 0 do 5 gwiazdek) w zależności od czasu trwania walki. Jeśli dostaniesz 5 gwiazdek, bardziej prawdopodobne jest, że otrzymasz dobre nagrody. Dostajesz także punkty umiejętności, które pozwalają ewoluować w krystalicznych (zobaczymy później, co to jest). Final Fantasy XIII zdecydowała się na ważne zmiany w systemie bojowym, ale doskonale udało mu się.

Jednak będziemy żałować niektórych specjalnych punktów. Już nie można się poruszać w walce, to znaczy, że ruchy twoich postaci są w dużej mierze oparte na losowym czynniku. Możliwe jest jednak oddzielenie swoich postaci poprzez zastosowanie określonej strategii, jednak w przeciwieństwie do Final Fantasy XII nie możesz bezpośrednio przenosić swoich postaci. Moim zdaniem kolejną dużą wadą jest przegrana gra, jeśli lider zostanie zabity. Problem, wrogowie automatycznie wybierają swój cel (chyba że zostali sprowokowani), wszyscy twoi wrogowie mogą zacząć atakować twojego przywódcę, zamiast dzielić swoją władzę nad zespołem. Wyobrażam sobie, że dokonano tego wyboru, aby trochę zwiększyć trudność gry. Żałujemy również braku systemu gambitów, aby wydać priorytetowe porządki zaklęciom podczas walki. Deweloperzy rzeczywiście wybrali priorytety, niekoniecznie zgodnie ze sposobem gry każdego gracza. Na przykład wolałbym, aby taktyk wzmacniał moc przed wzmocnieniem się w obronie lub że uzdrowiciel wznawia jedną postać przed potraktowaniem innej postaci. Techniki mogą być stosowane tylko przez jedną postać: lider. Jest to technicznie uzasadnione, ale szkoda, że ​​każda postać nie ma kilku własnych technik, szczególnie w przypadku inwokacji.

Co za radość. Atmosfera dźwiękowa zanurza cię bezpośrednio w przygodę. Muzyka jest melodyczna w woli, OST jest również doskonały. Idealnie przepisuje ciężką atmosferę tej Final Fantasy XIII. Może czasami zadrżać, nie przestanie wspaniale towarzyszyć wspaniałym scenariuszowi. Są bardzo zróżnicowane (powiedziałbym nawet więcej niż stary opus), od techno (muzyka dla chocobos) po jazz. Masashi Hamauzu będzie dużą stratą dla Square-Enix, ponieważ jego muzyka wprowadziła do gry, jak kiedyś Sieur Uematsu. Poza czarującą muzyką dźwięki są szczególnie odpowiednie. Niezależnie od tego, czy są to odgłosy deszczu, wiatru czy tłumu, zawsze poczujesz się otoczony tą dźwiękową atmosferą. Polecam również OST, który jest naprawdę dobry. Byłem jednak rozczarowany muzyką końcową, ponieważ nie są one szczególnie wyróżnione (w przeciwieństwie do poprzedniej Final Fantasy) i powtarzają się zbyt wiele dla mojego gustu. Pieśń Léony Lewis Pod koniec gry zakończyła mnie kupując, jest źle umieszczona i niekoniecznie dostosowana. Więc oczywiście według twoich gustów twoje uznanie będzie inne, ale jestem rozczarowany. Poza tym też nie podoba mi się muzyka końcowa japońskiej wersji.

System ewolucji

Crystalium, czy też nie powinienem powiedzieć krystaarium, pozwoli ci zwiększyć moc swoich postaci. Przy każdym zadaniu twoich postaci związane jest krysztarium. Postać, która zatem ma 3 miejsca pracy (niszczycielski, na przykład atakujący, uzdrowienie) będzie miała 3 krysztaryi. Mają one kilka poziomów ewolucji, które zyskujesz w wyniku walki z szefem lub podczas specjalnych wydarzeń. Na każdym krystaarium zawsze znajdziesz te same lokalizacje, te, które zwiększają PV, siłę, magię, uczą cię umiejętności lub dodają lokalizację akcesoriów (i tych, które pozwalają przejść na wyższy poziom). Wszystkie te lokalizacje są reprezentowane w postaci kryształu (stąd nazwa) i mogą być aktywowane na określonej ścieżce w zamian za punkty umiejętności, które zyskujesz w walce. Ale twoje postacie nie są jedynymi, które mogłyby ewoluować, w rzeczywistości twoja broń i akcesoria (jedyne dwa rodzaje części sprzętu) również mogą ewoluować. Aby to zrobić, będziesz musiał dodać pewne elementy odzyskane w skrzyniach lub w wyniku walki. W zależności od komponentu (jego rzadkość) Twoja broń/akcesorium zyska mniej więcej doświadczenie. Po dodaniu komponentów możesz uzyskać bonusy (następne doświadczenie zyskuj x1.25, x1,50. )). Gdy tylko część sprzętu zyskuje poziom, jego zdolności wzrasta (siła +20 na siłę +28 itp. )). Można to zrobić również w innym kierunku, pokój może zostać zdemontowany, aby odzyskać materiały. Ale wielki czarny punkt systemu ewolucji Final Fantasy XIII pozostaje jego menedżerami, rzeczywiście nie jest możliwe opracowanie postaci, jak to możliwe w Final Fantasy X. Tak bardzo, że czasami czujemy się uciskani, przez nieobecność wyboru. Będziemy również żałować, że usuniemy dwa rodzaje sprzętu: broń i akcesoria.

To największa krytyka, jaka została dokonana w Final Fantasy XIII. Czy to jest uzasadnione ? Tak i nie. Na początku gry wybory rzeczywiście nie są liczne, ponieważ wynika z faktu, że twój zespół ucieka. Nie byłoby zbyt logiczne, że wędrowała, gdy gigantyczna armia jest w jej przypadku. Naprawdę czujemy obecność tej armii wokół nas. Jest to wybór, który był podyktowany nie tylko scenariuszem, ale także zdolnościami PS3 (i X360), aby dać wolność, jest zwiększenie czasu rozwoju. Nie wolno nam zapominać, że Final Fantasy XIII to 3 lata rozwoju z 300 osób, jest to po prostu ogromna inwestycja. To powiedziawszy. Po prostu czasami mamy dyskomfort, ponieważ czujemy się zobowiązani do tego lub takiego miejsca. To powiedziawszy, otoczenie są raczej duże i częste gałęzie. Po przybyciu do pulsu wszystkiego się zmienia, a świat jest dostępny, oferując duże możliwości. Ten konstrukcja jest bardzo interesująca i szczególnie dobrze przemyślana. W Final Fantasy XII mieliśmy zbyt wiele możliwości, abyśmy czasami zginęli, strzał został poprawiony. W zależności od twoich upodobań niekoniecznie poczujesz to w taki sam sposób jak ja, to na pewno. Faktem jest, że przyjemność z gry jest rzeczywiście, niezależnie od tego, czy postępujemy na określonej ścieżce. W rzeczywistości na tym poziomie Final Fantasy XIII wygląda bardzo podobnie do Final Fantasy X, bez mapy świata i niewiele alternatyw. To pozwala skupić się na scenariuszu.

Te dwa elementy są w centrum scenariusza tego 13. opus. Fal’cie są potężnymi bóstwami, czczonymi przez obywateli Cocoon i Pulse. Dowiadujemy się coraz więcej o tych stworzeniach, które kierują światem, na którym jesteś. W rzeczywistości kontrolują produkcję żywności, energii, słońca. Wszystkie mają znane nazwiska miłośników Final Fantasy: Carbuncle, Eden (FF8 Orbital in VA), Anima. Fal’cie de Pulse i Cocoon są wrogami i starają się zniszczyć. Nic bez nich nie działa. CIE są ludźmi wybranymi przez te bóstwa do wykonania określonego zadania, które muszą znaleźć pomimo bardzo niewielkiego indeksu. Mają trochę czasu na wykonanie tego zadania. Jeśli im się nie powiedzie, przekształcają się w Cie’th, stworzenia przypominające zombie. W przypadku, gdy udaje im się wykonać swoje zadanie, zamieniają się w kryształ. Są zatem potępione w jakikolwiek sposób. To powiedziawszy, lepiej jest skończyć w krysztale niż w Cie’th.

Kokon i puls

Te dwa światy są w przeciwieństwie do siebie. Jedna to kula znajdująca się w atmosferze, a druga zielona planeta. Mieszkańcy pulsu i kokonu nienawidzą się nawzajem i strach. Zaczynasz grę w świecie Cocoon. Odkrywasz sanctum, siłę wojskową Cocoon i Psicom, jego uzbrojona elita do zębów. Te ostatnie nie wahają się poświęcić w innoncent ludzi, aby ostatecznie pozbyć się pulsu i wszystkich tych, którzy się do nich zbliżyli. W ten sposób ustalili oczyszczenie, operacja ta polega na deportowaniu (w oczach ludzi, ale w rzeczywistości jest to prawdziwa masakra). Przez całą grę zostaniesz przywieziony, aby walczyć z nimi o przetrwanie. Działają pod rozkazem Matriarchy Densley, bardzo potężnego człowieka, pod opieką Edenu, ostatecznego Fal’cie de Cocoon.

To było moje największe przesłuchanie, po tym, jak rozczarowanie odczuwało Final Fantasy XII. Scenariusz tego ostatniego zaczął się bardzo mocno, a następnie jego intensywność z ciekawością spadła w miarę postępu historii, zasłaniając wiele rzeczy. Tutaj znajdujemy naprawdę działany scenariusz niesamowitej jakości. Podczas tych pierwszych 17 godzin gry zostałem przeniesiony do mrocznej i ekscytującej historii. Ci, którzy są naśladowcami opowieści o wodzie różanej, ci, którzy kochają świat bisounaurów, idź na swoją drogę, ta ostatnia fantazja nie jest dla ciebie stworzona. Tutaj akcent koncentruje się na dramatycznych wydarzeniach, które zdarzają się na Cocoon i tym, na czym doświadczyły postacie. Nic nie jest ukryte, wszystko jest ci pokazane, zarówno wpływowe, jak i wciągające. Od początku gry wpadasz w nastrój. Jeśli nie boisz się dowiedzieć trochę więcej o scenariuszu, możesz kontynuować czytanie, w przeciwnym razie przejdź do następnego akapitu. Początek gry zaczyna się jak w Final Fantasy 7, twój główny bohater przybywa w określonym miejscu na pokładzie pociągu. Ślad to nazwa tego miejsca, w którym siły sanktuarium, potężna armia kokonu, deportacja lub raczej masakru CIE i wszystkich, którzy zbliżyli się do nich z daleka lub blisko. Błyskawica jest tam, aby znaleźć swoją siostrę Serah, Cie, którą tu wzięli siła. Znajduje tam Sazha, czarnego mężczyznę, który będzie jej towarzyszyć przez chwilę. Spotykasz także śnieg, chłopak Serah. Wreszcie widzisz Hope, młody chłopiec i wanilia urocza ruda zagubiona w chaosie otoczenia. Wszyscy ci mali ludzie walczą z Fal’cie Anima de Pulse. Niestety walka jest krótko i wszyscy przekształcają się w CIE. Chcę jednak wyjaśnić, że koniec, choć interesujący, jest szczególnie zamruczony. Rzeczywiście istnieje wiele niespójności, które psują wszystko. To powiedziawszy, skrypt pozostaje sukcesem i przywraca herb kwadratowy Enix po rozczarowaniu scenariusza Final Fantasy XII.

Tam też bardzo martwiłem się o jakość bohaterów i ich historię po Final Fantasy XII. Rzeczywiście, Vaan i Pétélo pozostali we mnie przez gardło dzięki swojej głębokiej bezużyteczności. Tym razem obserwacja jest naprawdę inna. Już wszystkie postacie mają do odegrania pewną rolę, a ich obecność jest całkowicie uzasadniona. Śnieg jest zdeterminowanym człowiekiem z narzucaniem budowy ciała, ma tendencję do uciekania z obowiązków, gdy doświadcza niepowodzeń, ale pozostaje niezbędnym wojownikiem zespołu dzięki swojej energii i pasji. Jest zaręczony, a nawet żonaty z błyskawicą, Serah. Błyskawica chce, żeby bardzo chronił swoją siostrę. Jest kobietą, która wydaje się silna i ma wybuchową osobowość. To powiedziawszy pod jego skorupą ukrywa kruchą osobowość, która obwinia się za to, że nie wierzył w swoją siostrę. Sazh jest gejowskim zespołem zespołu. Wnosi także kolor do tej przygody (bez złego kalambury). Jest bardzo przywiązany do swojego syna i do swojego małego Chocobo, który jest na jego głowie. Podobnie jak Sazh, Vanille wnosi świeżość w twoim zespole, jej uśmiechy, jej wyraz twarzy nie pozostawi ci marmuru. Ta piękna ruda nie ma uroku i wrażliwości. Musi być otoczona, aby poczuć się szczęśliwa. Nadzieja jest dość denerwująca na początku gry, puny i kruchy umysł. Bardzo trudno mu znosić śmierć matki spowodowaną śniegiem, który wyszkolił go do walki. To powiedziawszy, stanie się silniejszy, szczególnie dzięki Błyskawicy. Wreszcie Fang to piękna i bardzo przedsiębiorcza młoda dama. Trochę jak Błyskawica, nie pozwala sobie chodzić na nogach i zachowuje się, jak się wydaje. To naprawdę interesujący zespół, który oferuje ten opus.

Po raz kolejny zaniemówiłem przed kinematyką oferowaną przez tę grę. Cholera, że ​​jest piękne, dzieci adwentowe już umieściły poprzeczkę bardzo wysoko, ale został spryskany. Nie można nie zanurzyć się w grze z takimi filmami HD, jest piękne, szczegóły bohaterów są umysłu -faktury, tekstury niesamowite, a animacja nigdy się nie osłabia. Bez spowolnienia, jakie szczęście. Filmy z silnikiem graficznym gry nie są wyprzedzone i zaskoczymy się, aby się w nim rozkoszować. Są również bardzo ładne, szczególnie pod względem niektórych szczegółów (twarze i ich wyrażenia). To bardzo duża praca. Dodaje niesamowitą do gry, pozwalając nam być jak najbliżej przygody.

Cóż, co szczególnie mnie wydarzyło w testach i filmach, to Chimeras. Kiedy jest teraz ? W rzeczywistości moja opinia tak naprawdę się nie zmieniła. Nie podoba mi się ta futurystyczna strona o chimera i trybie napędu, w którym chimera zamienia się w pojazd. Oczywiście pozostaje to osobiste, ale nie podoba mi się ich projekt, może oprócz Odin. W przeciwnym razie każda postać ma swoją własną chimerę, którą musi walczyć w czasie przygody. Nie jest to źle zrobione, że powiedziano, że będziemy żałować, że nie możemy jak zwykle mieć ukrytych chimerów. Ale to właśnie tego chce scenariusz. Jeśli chodzi o walkę, nie są naprawdę niezbędne, rejestrują 3 punkty technik. Walczą najpierw po twojej stronie (twoje postacie znikają), a następnie musisz wykonywać specjalne działania z kombinacjami dotyków. Poza tym inwokacje, choć nieco bardziej przydatne niż w 12, poważnie zasługują na zyskanie władzy w następnym odcinku. Tutaj bardziej je przywołujemy, aby traktować wszystkich podczas kontrataku, a nie ze względu na ich moc.

Dożywotni

Życia Final Fantasy XIII jest więcej niż honorowe, ponieważ nieznacznie przekracza pięćdziesiąt godzin na główną przygodę, więc pozostajemy w średnich z poprzednich odcinków. Opóźnijmy teraz na poziomie załączonych zadań i wszystko, co może zwiększyć żywotność. W tym momencie Final Fantasy XIII nieco grzesza, ponieważ załączone zadania oprócz bycia niewiele zróżnicowane są całkiem nieliczne. Mam mniej niż tuzin, co jest niewiele w porównaniu z Final Fantasy XII na przykład. Poza tym nie jest to nic, że w przejściu Final Fantasy XIII jest mniej stron niż w XII ! To powiedziawszy, nie tylko zadania zwiększają żywotność. Zbuduj swoje postacie tak bardzo, jak to możliwe, z ich krysztarów nadal zajmie ci trochę czasu, a także zwiększyć broń i akcesoria. Nie trzeba również dodawać, że znalezienie wszystkich skrzyń będzie dla ciebie dobrej czasu, nawet jeśli są one zawsze widoczne. Wreszcie może to wydawać się trywialne, ale spędzisz w tym czasie kilka minut, aby podziwiać naprawdę piękne zestawy. Ostatecznie, aby ukończyć przygodę w 100% liczy się między 150 a 200 godzinami. Co to jest, należy przyznać, bardzo satysfakcjonujący.

Załączone zadania

Jak powiedziałem wcześniej, nie są one zbyt liczne, ale raczej interesujące zarówno pod względem nagród, jak i przyjemności z gry wideo. Najważniejsze zadanie pozostają misje myśliwskie 64. Są naprawdę interesujące, ponieważ pozwolą ci zmierzyć swoją moc i przetestować twoje strategie. Wrogowie są czasami potężni i nie chcemy iść w walce. Final Fantasy XIII ma oczywiście swój ostateczny wrog, który ma słodką nazwę Vercingétorix (ładne francuskie referencje !)). Mieliśmy trochę tej samej zasady w 10. opusie (centrum szkoleniowym) i w 12 (polowania) i powiedzieć prawdę, nadal działa również ! W tym samym gatunku wada wybranych urzędników będzie miała piękne niespodzianki z walkami tytanicznymi;) Znajdujemy również Chocobos, które pozwolą ci uzyskać dostęp do skarbów i ukrytych misji, ale także szukać skarbów na Grande Plaine d’Archilte. Istnieje mini-gra, która pozwala ci, z pomocą maszyny, zniszczyć kilka robotów na samym początku przygody. W końcu będziesz miał dwie opcjonalne strefy: góry Yaschas i kopalnia Mah’habara. W rzeczywistości żałuję, że uczymy się jeszcze niewielu elementów, wykonując te zadania. Chciałbym dowiedzieć się trochę więcej o pulsie lub o postaciach.

Prawdziwa Final Fantasy ?

Final Fantasy XIII to prawdziwa Final Fantasy ? Tak, bez zbyt wiele wahań gdzie indziej. Brakuje mu tylko kilku elementów, które mogą jedynie uzasadnić fakt, że nie jest to. Znajdujemy również wiele rzeczy, do których byliśmy przyzwyczajeni, takich jak Chocobos, CID, nazwy starszych, kryształ. Nie jesteśmy naprawdę zdezorientowani, kiedy gramy w Final Fantasy XIII, a każdy fan serii może znaleźć elementy, które tak dobrze zna. Oczywiście będziemy żałować sklepów, zbyt małej liczby miast lub wiosek, braku MOG (nawet jeśli niekoniecznie jest to szkodliwe).

Nadszedł czas, aby zakończyć. Pierwszą rzeczą do powiedzenia jest to, że Final Fantasy XIII została niesprawiedliwie wciągnięta w błoto przez dużą liczbę ludzi (często przez ludzi, którzy nigdy nie grali w grę lub kilka godzin). To powiedziawszy, nie wierz, że jest idealny, ponieważ wciąż ma kilka błędów, niektóre szczególnie denerwujące. W rzeczywistości powiedziałbym, że w Final Fantasy XIII jest kilka średnich rzeczy, jest to albo bardzo dobre, albo bof bof. To powiedziawszy, grafika, muzyka i scenariusz są już wystarczające, aby zabrać cię do serca konfliktu między Cocoon a Pulse. Bardzo udany system walki zajmie się satysfakcją z przyjemnością gry. Wreszcie więcej niż honorowa żywotność kończy bardzo dobrą jakość zestawu.

Podsumowanie mocnych i słabości

Bardzo	Mniejsze
_ Wspaniała grafika _ Atmosfera dźwiękowa _ Dynamiczny system walki _Scenariusz _Postacie _ Broszura z menu _Puls _Pouer, aby rozpocząć walkę bezpośrednio na końcu KO _ Ważniejsza trudność niż zwykle	_ Niespójności w scenariuszu _ Lidener Dead = Skończona walka _ Liniowość gry _ Brak NPC i brak sklepów _Ceins zbyt matowe i ciemne dekoracje _ Brak dodatkowych zadań _ INWOKACJE NIE DOSTAWNE _ Temat Leona Lewis

Poniższe notatki są, jak wszystkie notatki, subiektywne. Jest zatem możliwe, że Twoja opinia różni się i że Twoja opinia różni się od tego testu. W takim przypadku nie wahaj się poinformować nas, naciskając link „Podaj swoją opinię na temat gry !„”. Zauważ, że końcowa nuta nie jest średnią arytmetyczną różnych sekcji. Dziękujemy wszystkim odważnym ludziom, którzy podeszli do przeczytania testu.

Angelfire, 5 kwietnia 2010

Notatki
Grafika
18.5	Zaczynamy być przyzwyczajeni do kwadratu, po raz kolejny nie zawiodły nas wspaniałą grafiką. Tekstury są zróżnicowane i szczegółowe, wystawne dekoracje i prawie idealne modele. W szczególności puls, który jest majestatycznie modelowany. Szkoda, że ​​niektóre dekoracje wnętrz są takie nudne i ciemne.
Grabialność
17	Walki są dynamiczne w woli i pozostają w dowolnym momencie płynu. Jednak żałujemy kilku złych wyborów, takich jak niemożność poruszania się lub przegrania gry, gdy tylko lider umrze. System pracy jest szczególnie przemyślany i pozwoli ci pomyśleć o konkretnej strategii.
Dożywotni
17	Zakończenie przygody zajmie ci około pięćdziesiąt godzin. Jest to bardzo honorowa żywotność, która powiedziała, że ​​pozostaje w zegarku tego, co moglibyśmy mieć dla Final Fantasy 10 lub 12. Ogólnie niewiele pomocniczych zadań, na szczęście misje są interesujące i oferują potężne walki.
Ścieżka dźwiękowa
16.5	Ścieżka dźwiękowa jest bardzo dobra i z łatwością zanurzy cię w atmosferze. Będziemy jednak żałować pewnej muzyki bez większego zainteresowania, a muzyka końcowa nie jest wystarczająco niezapomniana dla mojego gustu. A co robi piosenka Léona Lewis na ścieżce dźwiękowej Final Fantasy XIII ?
Scenariusz
17	Scenariusz jest niewątpliwie bardzo udany i przewyższa bez większego trudności z 12. opusem. Rzeczywiście fabuła jest ekscytująca i jesteś zaskoczony, że zawsze chcesz iść naprzód, aby odkryć koniec historii. Jednak koniec pozostaje nieco zagmatwany, ponieważ przynosi swój udział w niespójności. Szkoda, że ​​zepsuć kopię tak idealną do tego czasu.
Ostateczna uwaga
17	Final Fantasy XIII powinna zachwycić wszystkich fanów RPG i głównie obserwujących sagę Final Fantasy. Nawet jeśli nie jest to bez wad, cała jego jakość sprawiają, że jest to odcinek wysokiej jakości, którą bardzo polecam. Chcieliśmy przygody, która sprawia, że ​​wibrujemy po 12. opusie, udany zakład. Square-Enix będzie jednak musiał spojrzeć na kilka błędów gry w swoim następnym tytule.
Uwaga członków
18	Przeczytaj 1 recenzje członków ! Podaj swoją opinię na temat tej gry !

Projekt: Nairos & Orbital – webmaster: Angelfire
Witryna chroniona prawem autorskim: © Final Fantasy Fury: V5 – 2008-2023 ©

FF13

PFF, ale przestań robić kikoo lol przez dwie minuty i wyglądaj dobrze . W ff VII, VIII i IX, gdybyśmy umieścili m.

Osobiście dobrze się bawię w grze, scenariusz zaczyna rosnąć około 8 godzin gry, S.

Podaj moją opinię na temat PS3

Najnowsze zdjęcia

Wszystkie obrazy (2051)
Tematy The Ostatnie najnowsze

Podobne gry

Opowieści o łaskach f na PS3

3rd HD Monster Hunter Hunter na PS3

Inkwizycja Dragon Age PC PS4 One

Kingdom Hearts Hd 2.5 Remix PS4 PS3

Utawareru Mono: itsuwari no kame PS4 PS3 Vita

The Legend of Heroes: Trails of Cold Steel PC PS4 PS3
Cyberpunk 2077 – Phantom Liberty
Assassin’s Creed Mirage
Call of Duty: Modern Warfare 3 (2023)
Super Mario Bros. Zastanawiać się
Wszystkie oczekiwane gry
Ładowanie odtwarzacza wideo.
Dziesięć lat później ta saga meczów piłkarskich przygotowuje się do powrotu !

Dziesięć lat po opublikowaniu najnowszego odcinka, seria gier wideo Inazuma Eleven Returns. To z siódmym odcinkiem o nazwie Victory Road, powróciły mecze mieszające się w piłce nożnej i odgrywania ról. Jest to pierwszy opus opublikowany od okresu DS – 3DS. Wyjdź zatem rozgrywka w stylu i podwójnym ekranie, aby przyjąć kontroler. Sposób gry, która może stracić stałych bywalców. To dobrze, reżyser gry stworzył przewodnik wideo, gdy zbliża się pokaz gier w Tokyo.

OGÓLNE INFORMACJE

Skontaktuj się z informacjami prawnymi zespołu C.G.U. VS.G.V. Moderacja Polityka prywatności Preferencje Preferencje Plik cookie Biuletyn RSS Jobs