Bill C-40: Ustawa o modyfikowaniu kodeksu karnego, modyfikując odpowiednio inne przepisy i uchylając rozporządzenie (rewizja błędów sądowych)

Poniższe rozważania potwierdzają zgodność proponowanego postanowienia na temat tymczasowego zwolnienia z art. 7 Karty. Kiedy zbadał projekt ustawy, minister sprawiedliwości nie zauważył żadnej możliwej niezgodności między tym przepisem a podstawowymi zasadami sprawiedliwości określonej w art. 7. Proponowane postanowienie dotyczące tymczasowego zwolnienia umożliwiłoby postawienie osoby w wolności zgodnie z tymi samymi zasadami i rozważaniami, które mają zastosowanie, gdy osoba odwołuje się do jego deklaracji winy. Zasady te są dobrze ustalone i regularnie stosowane przez sądy. Proces ten wymaga od sądu, aby dokonał sprawiedliwej i spersonalizowanej oceny sytuacji danej osoby, jeśli zostanie ustalona, ​​czy powinna zostać zwolniona, i, jeśli to konieczne, na jakich warunkach.

C40 Cities Climate Leadership Group została stworzona przez Ken Livingstone w 2006 roku. Jego celem jest federowanie inicjatyw dużych miast w celu walki z globalnym ociepleniem . Grupa planuje opracowanie i wdrożenie środków politycznych i programów, które zmniejszą emisję gazów cieplarnianych i ograniczy ryzyko klimatyczne.

Składa się z 85 metropolii, w tym w Nowym Jorku, Vancouver, Paryżu, Rzymie, Moskwie, Mediolanie, San Francisco, Atenach, Bombaju, Hongkongu lub Buenos Aires. Same miasta reprezentują jedną czwartą światowej gospodarki i prawie 70 % emisji gazów cieplarnianych.

C40 jest obecnie przewodnikiem Anne Hidalgo, burmistrza Paryża. Współpracuje z burmistrzami miast należących do grupy, aby podkreślić paryskie działania w odniesieniu do walki z globalnym ociepleniem . Prace przeprowadzone w sprawie zmniejszenia ruchu w Paryżu, zakazu zanieczyszczenia samochodów lub pieszych ścieżek na bankach prawego banku są częścią działań przeprowadzonych w porozumieniu z celami grupy.

Aby opracować swoje projekty, C40 ma kilku partnerów finansowych, takich jak Bloomberg Philanthropies Foundation i Clinton Foundation.

Na dalsze

Ekonomia – opublikowana 6 lutego 2023

Koncepcja Ecocon Web: w obliczu ciężkiej oceny środowiska, oto jak wiedzieć, czy strona jest ekologiczna

Problemy cyfrowe dwa razy więcej gazów cieplarnianych niż linia lotnicza. Do tego jest trudny do zniesie. Sposób projektowania stron internetowych ma duże.

Kontrowersyjne firmy – opublikowane 9 stycznia 2023

Plastik: Danone przydzielony do wymiaru sprawiedliwości w obowiązku czujności

Jest to bezprecedensowe zadanie dla Danone. Trzy organizacje pozarządowe odwołały się przeciwko gigantowi rolniczemu o niezgodność z obowiązkiem czujności. Uważają, że firma nie wypełniła swoich obowiązków, nie wdrażając strategii deplastyki. Recenzja.

Ekonomia – opublikowana 16 czerwca 2022

Engie, Michelin, Airbus. Te firmy, które powinny wydostać się z CAC40, jeśli zapłaciły za rachunki za węglowe

Info Novethic – „Truth40” ujawnia swój skład. To narzędzie edukacyjne opiera się na CAC40, ale z różnymi kryteriami selekcji, ponieważ emisje CO2 od firm mają pierwszeństwo. Wynik, wiele flagowych flagowców, które składają się na flagowy wskaźnik.

Bill C-40: Prawo modyfikujące kodeks karny, odpowiednio modyfikując inne przepisy i uchylają rozporządzenie (rewizja błędów sądowych)

Artykuł 4.2 Prawo w sprawie Ministerstwa Sprawiedliwości wymaga, aby Minister Sprawiedliwości przygotowywał „oświadczenie dotyczące karty” dla każdego projektu rządowego w celu wyjaśnienia debaty opinii publicznej i parlamentarnej związanej z przedmiotem projektu ustawy. Jednym z najważniejszych obowiązków Ministra Sprawiedliwości jest zbadanie rachunków w celu oceny, czy są one zgodne z Karadyjska Karta Praw i Wolności (Tabela). Kiedy składa oświadczenie dotyczące karty, minister określa niektóre z głównych rozważań, które poprowadziły egzamin w celu zweryfikowania kompatybilności ustawy z Karty. W oświadczeniu wymienia prawa i swobody gwarantowane przez Kartę, które prawdopodobnie zostaną odwołane przez ustawę, i krótko stwierdza charakter tych reperkusji, biorąc pod uwagę zaproponowane środki.

Oświadczenia dotyczące karty przedstawiają również powody, które mogą uzasadnić ograniczenia, które ustawa mogłaby narzucić na prawa i wolności gwarantowane przez Kartę. Artykuł 1 Karty stanowi, że te prawa i wolności mogą podlegać uzasadnionym ograniczeniom, pod warunkiem, że są one przepisywane przez praworządność i że ich uzasadnienia można wykazać w ramach wolnego i demokratycznego społeczeństwa. Zatem Parlament może przyjąć przepisy, które ograniczają prawa i wolności gwarantowane przez Kartę. Nastąpi naruszenie karty tylko wtedy, gdy uzasadnienia tych granic nie będzie wykazać w kontekście wolnego i demokratycznego społeczeństwa.

Oświadczenia dotyczące Karty, aby przedstawić informacje prawne społeczeństwa i parlamentu dotyczące możliwych skutków ustawy na prawa i wolności, o ile efekty te nie są znikome lub zbyt teoretyczne. To nie jest szczegółowa prezentacja wszystkich możliwych rozważań związanych z Karty. Inne względy konstytucyjne można również podnieść podczas badania parlamentarnego i modyfikacji ustawy. Oświadczenie nie stanowi opinii prawnej na temat konstytucyjności ustawy.

Rozważania dotyczące karty

Minister sprawiedliwości zbadał ustawę C-40, Prawo modyfikujące kodeks karny, odpowiednio modyfikując inne przepisy i uchylają rozporządzenie (rewizja błędów sądowych) W celu zidentyfikowania jakiejkolwiek niespójności z Karty zgodnie z jego obowiązkiem zgodnie z art. 4.1 z Prawo o Ministerstwie Sprawiedliwości. W swoim badaniu w szczególności wziął pod uwagę cele i cechy ustawy.

Oto niehorzy analiza sposobów, w jakie Bill C-40 może obejmować prawa i wolności gwarantowane przez Kartę. Jest przedstawiany w celu prowadzenia debaty społecznej i parlamentarnej w odniesieniu do ustawy. Nie stanowi wyczerpującego opisu całego rachunku; Koncentruje się raczej na elementach, które należy wziąć pod uwagę w celach oświadczenia dotyczącego karty.

Zapowiedź

Bill C-40 zastąpiłby obecny proces rewizji ministerialnej związany z błędami prawnymi w ramach reżimu części XXI.1 z Kodeks karny. W jego miejscu ustawa stworzyłaby niezależny organ, którego mandatem byłoby zbadanie wniosków o rewizję przedstawioną mu na tej podstawie, że poronienie sprawiedliwości zostałby popełniony na zakończenie lub werdykt. Poprzez utworzenie niezależnej komisji, która będzie poświęcona wyłącznie na badanie błędów sądowych, Bill C-40 ma na celu poprawę dostępu do wymiaru sprawiedliwości poprzez ułatwianie i przyspieszenie badania wniosków przedstawionych przez osoby potencjalnie niesłusznie potępione. Komisja wyeliminowałaby przeszkody w dostępie dla wnioskodawców, szczególnie dla tubylców, czarnych i członków społeczności zmarginalizowanych. Komisja zostanie upoważniona przez prawo do wykształcenia edukacji prawnej i świadomości z potencjalnymi wnioskodawcami i będzie miała dostęp do funduszy w celu zapewnienia wsparcia potrzebującym wnioskodawcom. Szybsze traktowanie błędów prawnych przyczyni się do osłabienia niszczycielskich konsekwencji, jakie mają dla skazanej osoby, jego rodziny, ofiar, a także systemu sądowego jako całego.

Nowa Komisja ds. Przeglądu błędów systemu sądowego składałaby się z głównego komisarza, który sprawowałby jego opłatę w pełnym czasie, oraz czterech do ośmiu innych komisarzy, którzy wykonywaliby pełny czas lub ładunek w okresie. Bill C-40 stanowi, że przekazując swoje zalecenia dotyczące powołania na stanowiska komisarzy, minister sprawiedliwości stara się odzwierciedlić różnorodność kanadyjskiego społeczeństwa i bierze pod uwagę rozważania jako równość płci i nadmiernie reprezentowane niektórych grup w systemie wymiaru sprawiedliwości karnej w systemie sprawiedliwości karnej , zwłaszcza czarni i ludy tubylcze.

Zgodnie z Billem C-40 Komisja byłaby zobowiązana do jak najszybszego zbadania wniosków o rewizję oraz do regularnych aktualizacji statusu ich wniosków. W ramach procesu egzaminacyjnego Komisja musi ustalić dopuszczalność wniosku, ankiet przeprowadzonych z wnioskami o rewizję z powodu poronienia sądowego i zdecydować, czy wskazane jest udzielenie odszkodowania. Komisja byłaby upoważniona do nakazania przeprowadzenia nowego procesu lub nowej rozprawy lub do odniesienia sprawy do sądu apelacyjnego, jeżeli ma uzasadnione powody, by sądzić, że poronienie i jeśli stwierdza, że ​​jest w interesie Sprawiedliwość, aby to zrobić. Podejmując decyzje, Komisja musi wziąć pod uwagę, między innymi szczególne trudności napotykane przez wnioskodawców należących do niektórych populacji w celu uzyskania środków odzyskiwania w przypadku poronienia sprawiedliwości, szczególnie w odniesieniu do sytuacji Aborygenów lub Czarnych Kandytów.

Tymczasowe zwolnienie przez legalne

Paragraf 679 (7) Kodeks karny przewiduje udzielenie tymczasowego zwolnienia w przypadku, gdy minister sprawiedliwości nakazuje przeprowadzenie nowej procesu lub nowej rozprawy, lub przekazuje sprawę do Sądu Apelacyjnego. Bill C-40 zmodyfikowałby ten przepis w celu uwzględnienia roli nowej Komisji, która zbadałaby, zamiast ministra, wnioski o rewizję, ponieważ można było popełnić poronienie sprawiedliwości. Projekt ustawy określiłby odpowiedni proces ustalenia kwalifikowalności do zwolnienia, podczas gdy Komisja kończy badanie wniosku uznanego za dopuszczalne, w oczekiwaniu na przeprowadzenie nowego procesu lub nowej rozprawy nakazanej przez Komisję, lub w oczekiwaniu na wynik skierowanej sprawy do sądu apelacyjnego przez komisję. Zmodyfikowany przepis utrzymałby podejście przewidziane w paragrafie 679 (7), zgodnie z którym uprawnienia do zwolnienia w tych okolicznościach podlegają tym samym zasadom, które mają zastosowanie do osoby, która odwołała się do deklaracji winy, a nie z obowiązującymi zasadami. Jeśli osoba zostanie oskarżona o przestępstwo po raz pierwszy.

Artykuł 7 Karty gwarantuje wszystkim prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa ich osoby, i stanowi, że prawo to można podważyć tylko z zasadami fundamentalnej sprawiedliwości. Ponieważ proponowane przepis dotyczących tymczasowego zwolnienia stanowi standard, który należy zastosować w celu ustalenia, czy osoba, która poprosiła o zmianę, pozostanie uwięziona, czy zostanie zwolniona, a ponieważ upoważnia sąd do narzucenia warunków w przypadku zwolnienia, przepis ten jest prawdopodobnie przepis ten angażować resztkowe prawa do wolności uwięzionych osób.

Poniższe rozważania potwierdzają zgodność proponowanego postanowienia na temat tymczasowego zwolnienia z art. 7 Karty. Kiedy zbadał projekt ustawy, minister sprawiedliwości nie zauważył żadnej możliwej niezgodności między tym przepisem a podstawowymi zasadami sprawiedliwości określonej w art. 7. Proponowane postanowienie dotyczące tymczasowego zwolnienia umożliwiłoby postawienie osoby w wolności zgodnie z tymi samymi zasadami i rozważaniami, które mają zastosowanie, gdy osoba odwołuje się do jego deklaracji winy. Zasady te są dobrze ustalone i regularnie stosowane przez sądy. Proces ten wymaga od sądu, aby dokonał sprawiedliwej i spersonalizowanej oceny sytuacji danej osoby, jeśli zostanie ustalona, ​​czy powinna zostać zwolniona, i, jeśli to konieczne, na jakich warunkach.

Artykuł 11 Karty gwarantuje pewne prawa wobec osób oskarżonych o przestępstwo, w szczególności prawo nie do pozbawiania bez uczciwej przyczyny zwolnienia, któremu towarzyszy rozsądny depozyt, przewidziany w akapicie). Prawo do zwolnienia w ramach obligacji jest wcześniejszym prawem do procesu, które dotyczy dowolnej osoby „naliczonej [e]” w rozumieniu art. 11, a zatem nie ma zastosowania w tych okolicznościach. Deklaracja poczucia winy wobec osoby, której wniosek o zmianę został uznany za dopuszczalny przez Komisję, pozostaje ważna, nawet gdy nakazuje ono przeprowadzenie nowej procesu lub nowej rozprawy lub zwróci sprawę w Sądu Apelacyjnym. Dzieje się tak, ponieważ Komisja nie miałaby uprawnień do odwołania skazania. W związku z tym osoba, której prośba o rewizję została zaakceptowana przez Komisję, byłaby w sytuacji podobnej do osoby, której deklaracja winy jest składana w odwołaniu i nie byłaby już „obciążona [e]” w sensie artykułu 11.

Moc przeprowadzania ankiet

Bill C-40 zapewniłby, że Komisja może przeprowadzić wniosek o wniosek, gdy ma uzasadnione powody, dla których popełniono poronienie sądownicze lub gdy uważa, że ​​jest w interesie sprawiedliwości, aby to zrobić. Do celów dochodzenia Komisja miałaby uprawnienia komisarza mianowanego na podstawie części I Ankiety. W szczególności miałoby uprawnienia do zwołania świadków i nakazanie im złożenia elementów dowodów ustnie lub na piśmie lub do tworzenia dokumentów lub innych odpowiednich dokumentów w ramach sprawy są przedmiotem „egzaminu.

Artykuł 8 Karty gwarantuje ochronę przed wykopaliskami, przeszukaniem lub „obraźliwymi” napadami. Celem tego artykułu jest ochrona każdego przed obraźliwymi ingerencjami, gdy istnieje rozsądne oczekiwanie na prywatność. Wyszukiwanie, wyszukiwanie lub zajęcie jest uzasadnione, jeśli jest autoryzowane przez prawo, jeśli samo prawo jest rozsądne (w tym sensie, że ustanawia równowagę między szacunkiem dla życia prywatnego a interesami, które państwo prowadzi) i jeżeli jest przeprowadzane rozsądnie.

Podobnie jak moc przeprowadzania ankiet, które Komisja mogła utrzymać prawo do przestrzegania prywatności, prawdopodobnie będzie to obejmować art. 8 Karty. Poniższe rozważania potwierdzają zgodność tych uprawnień z art. 8. Nie można było wykonywać uprawnień do celów kryminalnych. Dążyliby raczej na poparcie egzaminu przez Komisję, wniosków o rewizję związane z potencjalnymi błędami sądowymi. Ponadto można je sprawować tylko w przypadkach, w których Komisja ma uzasadnione powody, by sądzić, że poronienie sprawiedliwości mogło zostać popełnione lub gdy jest w interesie sprawiedliwości w sprawie sprawiedliwości w stosunku do wniosku o wniosek. Wreszcie, Komisja byłaby zobowiązana do opublikowania swoich decyzji, aby chronić poufne informacje i bez szkody dobrej administracji wymiaru sprawiedliwości w przypadkach, w których nakazuje nową rozprawę lub nową proces, lub te, w których odnosi się do sprawy do sądu apelacyjnego.